Trzy słowa - 26.07

26.07

– Krakowski! Wyluzuj! Miało być pięćdziesiąt pompek. Ty już zrobiłeś siedemdziesiąt. Trenujesz do jakiś zawodów o których nie wiem? – Trener Mieczyński nachylił się nad Marcinem.

– Nie panie trenerze. – Wysapał chłopak, kończąc pompkę.

– To skończ. Doprowadź się do porządku i przyjdź do mnie do pokoju.

– Tak jest panie trenerze.

        Marcin bezwładnie opadł na trawę. Przeturlał się na plecy i wystawił mokrą od potu twarz na słońce. Wysiłek fizyczny pozwalał nie myśleć. Myślenie jest złe. Bardzo złe. Od trzech dni nie rozmawiał z Magdą. Świat był do dupy.

– Krakowiak! – Marcin odwrócił głowę w stronę z której doszła jego ksywka. – Co on może od ciebie chcieć?

– Nie mam kurwa pojęcia Wojtek. – Zebrał się ciężko z ziemi. Czuł każdy mięsień. – Idę pod prysznic.

– Marcin, a jak on się dowiedział, kryliśmy cię, nie powinien. Ale tamtą laskę przyłapali. Może Magda coś ojcu wspomniała?

– Wojtek! Ile razy mam ci tłumaczyć, tamta laska nie była ze mną, a imienia Magdy nie wypowiadaj. – A tak mu dobrze szło. Pieprzony Wojtuś.

Pół godziny później zapukał do drzwi trenera. Usłyszał krótkie „wejść”

– Siadaj Marcin. To nie wojsko. – Ojciec Magdy wskazał chłopakowi fotel. – Musimy pogadać. Bardzo poważnie. Wiesz, że mam do ciebie ogromne zaufanie, jesteś nie tylko kapitanem drużyny, ale i przyjacielem Magdy...

– Panie trenerze...

– Słuchaj. Dopiero kilka dni temu moja żona powiedziała mi, że Magda i Igor nie są już razem. W związku z tym mam sprawę i prośbę do ciebie.

       Miliony myśli przeleciały chłopakowi przez głowę. Po pierwsze chciał powiedzieć, żeby Mieczyński, nie był taki pewien, iż jego córka nie jest z Igorem. Znowu mogła być. Po drugie ,jaka mogła być ta sprawa? Zajmij się nią synu? Możesz natychmiast wracać do domu i przyłożyć temu durniowi w zęby. Miał jeszcze kilka pomysłów o co mógł go poprosić mężczyzna. Jednak ten, kompletnie go zaskoczył.

– Za ponad tydzień są urodziny Magdy. Miała osiemnastkę robić na początku września razem z …

– Igorem – dokończył Marcin. Szlag, kompletnie o tym fakcie zapomniał. Nic straconego impreza jest nadal aktualna, pomyślał. To trener ma przestarzałe informacje.

– No właśnie. Uznaliśmy z żoną, że to nie jest dobry pomysł. Postanowiliśmy urządzić jej osiemnastkę siódmego, w dniu urodzin. Chcemy zrobić, powiedzmy, imprezę niespodziankę. Nie wiem ile z tego uda się zachować w sekrecie ale sami nie damy radę. Potrzebujemy pomocy jej przyjaciół. Żona gada teraz z Sabiną. Marcin pomożesz?

Krakowskiego zatkało, właśnie pokłócił z Magdą, nie miał absolutnie ochoty z nią gadać, skoro z powrotem zgłupiała dla Igora, a tu taka prośba? I co on miał odpowiedzieć?

–  Co trzeba zorganizować trenerze?

***

TwojeSloneczko: Hej Majka, jestem już w domu :) Pochwale się! Mam rewelacyjne wyniki. Chyba to świństwo mi odpuściło.

VolleyMaja: Superrrrrr <hura> . Jejku ale się cieszę, to najlepsza wiadomość Ewa jaką usłyszałam od kilku dni!! Kiedy do mnie zajrzysz? Ja niestety jestem uziemiona, chyba, że babcie poproszę o podrzucenie do ciebie.

TwojeSloneczko: :D, dzięki. Ja niestety mam jeszcze kilka dni szlabanu na bezpośrednie kontakty, ale jak tylko będę mogła to się pojawię u Ciebie. I co tam słychać. Wszystko ok?

VolleyMaja: Nie, wszystko jest do dupy.

TwojeSloneczko: Zacznij od początku :)

VolleyMaja: Na pewno chcesz słuchać?

TwojeSloneczko: Na pewno. Jestem stęskniona wieści.

VolleyMaja: Wszyscy są na obozie, to wiesz. Trzy dni temu odwiedził mnie Igor.

TwojeSloneczko: Co????

VolleyMaja: To co słyszysz. Przyszedł przynieść mi książki, ale to był pretekst. Chciał pogadać...

TwojeSloneczko: O pogodzie? Bo innych tematów to wy już nie macie.

VolleyMaja: Nie, o nas. Przyszedł się wytłumaczyć i przeprosić. Nie jest już z Julitą

TwojeSloneczko: Tylko nie mów, że chce wrócić!!

VolleyMaja: Porozmawialiśmy. Raczej szczerze. I...

TwojeSloneczko: A jednak...wróciłaś do niego...

VolleyMaja: Nie. Ale. Cholera, całowałam się z nim. Ewa było tak, jak dawniej. Nie mogłam go odepchnąć nie mogłam

TwojeSloneczko: Odmówić? Zawsze możesz. Nie chciałaś. Majka, on cię zdradził, upokorzył. Owszem, to twoje życie, twoje uczucia. Jasne, możesz mu dać drugą szansę. Tylko czy warto? Zastanów się.

VolleyMaja: Nie wiem... ;( Z jednej strony jest tak jak mówisz, z drugiej...Ech, pomieszało mi się wszystko. Na pewno nie pójdę za nim jak w ogień. Ale

TwojeSloneczko: ale nie skreślasz go całkiem?

VolleyMaja: Tak, chyba tak. Do tego Marcin ze mną nie gada. Pokłóciliśmy się. O Igora.

TwojeSloneczko: ha, ha ,ha. Dziwiłabym się gdyby się nie wściekł.

VolleyMaja: czemu? Nie rozumiem.

TwojeSloneczko: Wiem, że nie rozumiesz. Ale ja cię nie uświadomię, nie moja działka. Pogadaj z Marcinem. Nie zasłużył. Przyszedł Tomek, pozdrawia cię. Muszę kończyć. Pa :*

VolleyMaja: Pa :*